شهرستان مراوه تپه در شرق استان گلستان و در فاصله 237 کیلومتری گرگان و در نزدیکی مرز ترکمنستان واقع شده است. این شهرستان از شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به شهرستان کلاله، از شرق به شهرستان بجنورد در استان خراسان شمالی و از غرب به بخش داشلی برون شهرستان گنبد کاووس منتهی می­شود. مراوه تپه دارای اقلیمی نیمه خشک و نیمه بیابانی است. این شهرستان یکی از قطب­های کشاورزی استان گلستان بشمار می­رود و محصولات آن شامل گندم، جو، هندوانه و ... می­باشد. در گذشته در گذرگاه پادشالیق یولی (گذر پادشاهی) گمرک وجود داشته و دادوستد کالا از طریق این گمرک انجام می­شده است ولی این گمرک اکنون بسته است. اگر در فصل تابستان به این منطقه سفر کنید، مزارع زیبای آفتابگردان را می­بینید که به وسعت صدها هکتار روی تپه­ها گسترده شده­اند.

از مکان­های دیدنی مراوه تپه می­توان به آبشار بالی قایه، منطقه شکار ممنوع قازانقایه، آرامگاه مختوم قلی فراقی، مدرسه سید قلیچ ایشان و ... اشاره کرد.

آبشار بالی قایه

بالی قایه به معنای کوه دارای عسل است. در حدود 200 متری روستای بالی قایه کوهی وجود دارد که کندوهای طبیعی عسل در آن یافت می­شود و نام این روستا نیز برگرفته از آن است. آبشار بالی قایه در فاصله 500 متری روستا و درون تنگه زیبایی واقع شده است. این آبشار 10 متر ارتفاع دارد و از دل دیواره سنگی به پایین می­ریزد و آبگیر زیبایی را بوجود آورده است.در اطراف این آبشار درختان انار، انجیر وحشی، بوته­های تمشک و ... وجود دارد. رودخانه بالی قایه از چشمه­های اوچران شروع و پس از ایجاد آبشار، پس از عبور از روستاهای بالی قایه، چناران و قره قل تپه به رودخانه اترک می­ریزد. برای رسیدن به این آبشار زیبا باید وارد جاده مراوه تپه به سمت کلاله بشوید و پس از طی نمودن 17 کیلومتر به روستای بالی قایه می­رسید و با اندکی پیاده­روی به آبشار خواهید رسید.

منطقه شکار ممنوع قازانقایه

منطقه قازانقایه با وسعتی در حدود 34 هزار هکتار، در دورترین نقطه استان گلستان قرار دارد و از مکان­های دیدنی مراوه تپه بشمار می­رود. پیرامون این منطقه، کوه­های پالیزان و کوه سنگ نوداغ قرار دارند. از نظر آب و هوا، این منطقه در قسمت پالیزان دارای اقلیمی خشک و بیابانی و در قسمت آق چشمه اقلیمی سرد و خشک دارد. رودخانه اترک در جنوب این منطقه جریان دارد. منطقه قازانقایه تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارد. باغ 7 هزار هکتاری پسته وحشی در قازانقایه، تنها بانک ژنتیکی این محصول در کشور و تنها بازمانده پسته اصیل ایرانی است.

آرامگاه مختوم قلی فراقی

آرامگاه این شاعر و عارف ترکمن در غرب مراوه تپه و در نوار مرزی ایران و ترکمنستان  و روی تپه­ای قرار دارد. این آرامگاه متعلق به اوایل دوران پهلوی است و در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. هر ساله در زادروز این شاعربزرگ ترکمن، مراسمی با حضور مردم و مقامات ایران و ترکمنستان در این آرامگاه برگزار می­شود.

مدرسه سید قلیچ ایشان

مدرسه سید قلیچ ایشان که بنام مسجد و مدرسه کریم ایشان معروف است، در سال 1328 تاسیس گردیده و اولین حوزه علمیه اهل سنت است که در شرقی­ترین بخش استان گلستان قرار دارد. این مکان توسط سید قلیچ ایشان و با حمایت مالی پادشاه عثمانی در روستای کریم ایشان و در 50 کیلومتری جنوب غربی شهرستان مراوه تپه ساخته شده است. پلان اصلی مسجد مستطیل و دارای یک شبستان است. روی سقف آن چهار گنبد قرار دارد که این گنبدها با یکدیگر قرینه ­اند. مدرسه کریم ایشان که در مجاورت مسجد ساخته شده است دارای طرحی مستطیل، یک حیاط و 23 حجره می­باشد. ورودی هر حجره در یک فضای نیمه محصور قرار گرفته و کمی از کف حیاط بالاتر است. هر حجره دارای اسمی برگرفته از اسامی بزرگان و عارفان است. همچنین کتابخانه­ای بنام امام محمد غزالی در این مدرسه وجود دارد. این مدرسه با آجر بنا گردیده و تنها در سر در ورودی آن از کاشی استفاده شده است. دو طرف درب ورودی قوس جناغی ساخته شده و در طرفین درب ورودی و درون طاق­نماها نقش­های شیر و خورشید با کاشی ایجاد گردیده است. ورودی مدرسه دو طبقه و همانند حجره­ها طاق ضربی می­باشد. در حیاط مدرسه حوضی چند ضلعی به صورت نمادین وجود دارد. در چهار کنج بنا نیز چهار گلدسته ساخته شده که بر زیبای آن افزوده است. همچنین در این مدرسه ایوان وجود ندارد. در مجاورت مدرسه مکانی با عنوان عیدگاه به منظور برگزاری نماز عید فطر، عید قربان و نماز جمعه احداث گردیده است. پلان این مکان چند ضلعی و سقف آن دو طبقه است. بنای کریم ایشان علاوه بر جاذبه تاریخی دارای طبیعتی زیبا در اطراف می­باشد. مسجد و مدرسه کریم ایشان متعلق به دوران قاجاریه است و در سال 1354 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.