درجه سختی مسیرهای طبیعتگردی به عوامل زیادی مثل شرایط آب و هوایی و تغییرات منطقه ای هم بستگی دارد ولی به صورت کلی طبق نظام یوسی‌میتی به شرح ذیل است:
درجه سختی 0: مسیر آسفالت
.درجه سختی 1 : مسیرهای خاکی هموار و شیب ملایم بطوری که موقع پیمایش شیب آن حس نمیشود
.درجه سختی 2: شیب سربالایی متوسط (۴۵ درجه) که معمولترین حالت سربالایی در مسیرهای طبیعت گردی است
.درجه سختی 3: شیب ۶۰ درجه به بالا که برای استراحت کردن تو مسیر نیاز به حفظ تعادل هست و به اصطلاح تندتره و در قسمتی از مسیر شن‌اسکی وجود دارد.
درجه سختی 4 : از این درجه به بعد به اصطلاح شما دست به سنگ خواهید شد! و برای طی کردن مسیر نیاز به حفظ تعادل بیشتر از طریق خود طبیعت رو دارید! به میزان دست به سنگ شدن درجه ۴ یا ۵ به آن مسیر تعلق خواهد گرفت.
درجه سختی 5: شیب ۹۰ درجه (صعود از سنگ در سنگنوردی) که صعود از هر سنگ درجه سختی خاص خودش را دارد مثلا ۵.۸ یا ۵.۱۲ که به ۴ زیر درجه a,b,c,d تقسیم میشود.