تپه بازگیر
در جنوب شرقی روستای بازگیر، در حاشیه ضلع غربی رودخانه ترکولو و در دو کیلومتری شمال شهر مینودشت، در شرق استان گلستان قرار دارد و از مهمترین و ارزشمندترین آثار تاریخی-فرهنگی منطقه است.
تاکنون دورههای فرهنگی مس و سنگ انتقالی، مفرغ قدیم، مفرغ پایانی، آهن، دوره اشکانی و دوره اسلامی در این ناحیه شناسایی شده است.
از جمله قطعات مشکوف در تپه بازگیر میتوان به یک بنای یادمانی و ۷۰۰ شی مسی متعلق به دوره مفرغ پایانی اشاره کرد.
تپه بازگیر در مورخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹، با شماره ثبت ۳۵۴۷ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قدمت این تپه بیش از شش هزار سال بوده و همین امر ارزش و اهمیت آن را در میان آثار تاریخی بسیار بالا برده چرا که این تپه باستانی به نوعی نمادی از غنای فرهنگی و اصالت تمدن ایران زمین محسوب می شود.
حال که به معرفی این تپه پرداختیم توجه شما را به معرفی اعصارمختلف سنگ ها جلب میکنیم:
دوره ها و تمدن های بشر و انسان نخستین بر اساس پیشرفت ها و اکتشافات او تحت عنوان عصرهایی نامگذاری و طبقه بندی می شوند.
این عصرها به ترتیب عصر سنگ یا حجر، عصر مس، عصر مفرغ و عصر آهن هستند.
عصر سنگ یا حجر:
اولین دوره ای که انسان اولیه تجربه کرده این عصر می باشد. در این دوره انسان یاد می گیرد که چطور با سنگ، ابزار و لوازم مورد نیاز خود را تولید کند.
عصر مس:
مس، اولین فلزی بوده است که بشر کشف کرده و در ساخت ابزار و لوازم خود آن را به کار گرفته است. این دوره از شش یا هفت هزار سال پیش از میلاد مسیح آغاز شده و تا عصر مفرغ یعنی چهار یا پنج هزار سال پیش از میلاد مسیح ادامه پیدا می کند.
عصر مفرغ:
سومین دوره تکامل بشر به کشف برنز یا مفرغ اختصاص دارد. این دوره، آغاز تمدن بشر شناخته شده است. چرا که انسان نخستین، در این عصر با ذوب مس، انبار کردن مس و ترکیب آن با فلزات دیگر بیشتر آشنا می شود. عصر برنز در سه دسته برنز آغازین، میانی و پایانی طبقه بندی می شود که از 3500 سال تا 1200ییش از میلاد مسیح به طول انجامیده است.
عصر آهن:
آخرین دوره تمدن بشر عصر آهن است. این دوره آغاز تاریخ می باشد. عصر آهن برای اولین بار در غرب آسیا آغاز شده و با آغاز حکومت هخامنشی به پایان رسیده است.
و تپه بازگیر همه ی عصر ها را با چشم خود دیده و تجربه کرده است…