پالان دوزی از جمله شغل هایی است که ردپای آن را در هر نقطه از ایران هنگامی که از چارپا برای انجام امور روزمره کشاورزی و دامپروری و روستایی استفاده می شود می توان مشاهده کرد.این شغل در واقع به معنای ساخت پالان برای اسب، قاطر یا الاغ است. پالان چیزی شبیه به زین است که روی کمر چهارپایان قرار داده می‌شود. پالان از جنس نمد یا قالی ساخته می‌شود و داخل آن را با کاه و پشم پر می‌کنند.
پس از نهادن پالان بر پشت ستور، گاله را روی آن می‌آویزند، وجود پالان سبب می‌شود که هم صاحب چهارپا بتواند روی حیوان بنشیند و هم گاله بر آن استوار بماند و با تعادل و توازن از دو طرف آویخته گردد. پالان دوزی از آن جمله شغلهایی است که با توجه به شرایط محیطی منطقه ضروری به حساب می آید اما امروزه این شغل تنها به کورسویی زنده است و شاید به تعداد انگشت شمار افرادی باشند که در این شغل مانده و آن را زنده نگه داشته اند.
غلامحسین محمودی به عنوان پیشکسوت و هنرمند فعال در عرصه پالان دوزی در سال 1331 در شهرستان آزادشهر ، روستای فارسیان بدنیا آمد.آقای محمودی از کودکی در کنار پدر و پدربزرگش ضمن انجام کشاورزی و دامداری به پالان دوزی و آموختن سبک ها و مهارت های تخصصی این رشته پرداخت. استاد علاوه بر پالان دوزی از مهارت نمدمالی نیز برخوردارهستند.
وی پس از مدت زمان کوتاهی به صورت پالان دوز حرفه ایی بطور مستقل فعالیت هنری خود را شروع نموده و به عنوان یک حرفه و کسب درآمد به تولید محصولات نمدی و پالان دوزی به شیوه سنتی پرداخت. ایشان حافظ و حامل این میراث کهن از پدر بزرگ به پدر و از ایشان به نسل های آینده می باشند و در حال حاضر از معدود هنرمندان استان گلستان می باشد که در این رشته مشغول به فعالیت می باشد و تولیدات خود را به شهر های داخل استان و سایر استانها از جمله مازندران، خراسان (مشهد، قوچان، آشخانه و ..) براساس تقاضای بازارهای نامبرده شده ارسال می نماید. به نوعی می توان به این نکته اشاره نمود به دلیل نبود صنعتگر در این حوزه، استاد توانسته است نیاز بازار استانهای همجوار را تامین کند.
لازم به ذکر است استاد محمودی با شناسایی که تا به امروز در سطح استان صورت گرفته است، تنها صنعتگر دستی در این رشته می باشد.
