بومگردی ماه صنم
اقامتگاهی دنج و بومی در نزدیکی روستای کفشگیری، با ۶ واحد مجزا که هرکدام ظرفیت ۲ تا ۶ نفر را دارد.
اینجا جاییست که میتوانید دور از هیاهوی شهر، آرامش دلنشین طبیعت گرگان را تجربه کنید.
هر واحد با امکانات کاملی همچون شومینه، کولر، یخچال، سرویسهای بهداشتی ایرانی و فرنگی تجهیز شده است، تا تجربهای بیدغدغه و لذتبخش برای شما و همراهانتان فراهم کند.
اگر به دنبال فضایی خاص و دوستانه برای اقامتی فراموشنشدنی هستید، این اقامتگاه آماده میزبانی از شماست
گرگان
گرگان
شهرستان گرگان، مرکز استان گلستان و یکی از زیباترین شهرهای شمال کشور است. گرگان تا سال 1316 استرآباد نام داشته است. تغییر نام استرآباد به گرگان به دستور رضاشاه انجام گرفت. گرگان نام شهری قدیمی و باستانی بوده که در گذشته در این منطقه وجود داشته است. رضاشاه در سفری که در سال 1305 به این ناحیه داشت، دستور داد که به جهت فراموش نشدن نام این شهر باستانی، از آن پس استرآباد را، گرگان بنامند. هر چند که این اتفاق برای اولین بار در سال 1311 رخ داد ولی به طور رسمی در سال 1316 با تصویب فرهنگستان، نام این منطقه، از استرآباد به گرگان تغییر یافت. تاریخ شناسان معتقدند که سابقه سکونت در گرگان به بیش از 6 هزار سال میرسد. گرگان برای سالیان بسیار طولانی مرکز شکوفایی ادبی و فرهنگی بوده است و در دوره قاجاریه به آن، دارالمومنین میگفتند. گرگان در دوره قاجاریه به این دلیل که آغامحمدخان قاجار در این شهر متولد شده بود، بسیار موردتوجه بوده است. در گذشته این شهر 5 دروازه داشته که هر کدام در جهتی مخالف یکدیگر باز میشده است. همچنین در دوره قاجاریه گرگان دارای 6 محله بزرگ و اصلی نظیر نعلبندان، سبزه مشهد، میدان و ... بوده است. همچنین دارای چندین محله فرعی بنامهای پاسرو، میرکریم، دوشنبهای، چهارشنبهای، شیرکش، باغ شاه و ... نیز بوده است. هرکدام از این محلات اصلی دارای مسجد یا تکیه، بازار یا بازارچه، مدرسه، آب انبار و حمام اختصاصی بودهاند. بافت تاریخی گرگان که در سال 1310 به عنوان چهل و یکمین اثر ملی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، پس از بافت تاریخی یزد و اصفهان سومین بافت باارزش و دارای سبک معماری منحصر بفرد کشور میباشد. این بافت تاریخی وسیعترین بافت تاریخی شمال کشور نیز میباشد. گرگان دارای اقلیمهای متفاوت و متنوعی شامل جلگه، بیابان، کوهپایه و کوهستان است. گرگان با داشتن طبیعتی بسیار زیبا و جاذبههای تاریخی کم نظیر به یکی از مناطق گردشگرپذیر کشور تبدیل شده است. از لحاظ تنوع غذایی نیز گرگان مهد غذاهای بسیار خوشمزه است. انواع پلوها، انواع آشها، انواع نانها و انواع کبابها که نظیر آن در هیچ کجای کشور وجود ندارد. از غذاهای بسیار معروف گرگان میتوان به ماش پتی، خورشت ساک، کئی ترشک، کشمش پلو، آش گوجه، آش ترش، کباب یونانی و ... اشاره کرد. یکی از معروفترین سوغاتیهای گرگان حلوا اماج است که نظیر آن در هیچ کجای دیگر وجود ندارد و این حلوا فقط مختص به این منطقه است. همچنین از دیگر سوغاتیهای بسیار خوشمزه گرگان میتوان نان پا درازی، نان خرمایی، شیرینی سرغربیلی و ... را نام برد.
از جاذبههای طبیعی گرگان میتوان به جنگل ناهارخوران، جنگل النگدره، آبشار زیارت، چشمه آب گرم زیارت، آب بندان توشن، جنگل توسکستان و ... اشاره کرد.
از جاذبههای فرهنگی و تاریخی گرگان میتوان به مسجد جامع، امامزاده نور، بازارچه نعلبندان، موزه صنایع دستی، مدرسه عمادیه، خانه تقوی، خانه باقری، تورنگ تپه، کاخ موزه، کاروانسرای قزلق و ... اشاره کرد.
جنگل ناهارخوران
جنگل ناهارخوران از معروفترین جاذبههای گردشگری استان گلستان است. این جنگل در جنوب شهرستان گرگان قرار گرفته است. قدمت این جنگل هیرکانی به 40 میلیون سال قبل و به عصر ژوراسیک بازمیگردد. قدم زدن در بین درختان سربه فلک کشیده، هوایی دلچسب و مطبوع، صدای پرندگان، نجوای باد در بین شاخ و برگ درختان و صدای دلنشین رودخانه، ناهارخوران را به یکی از منحصربفردترین جاذبههای طبیعی کشور و یکی از مهمترین تفرجگاههای گرگان تبدیل کرده است. در این جنگل امکانات رفاهی مناسبی برای پذیرایی از مسافران نظیر آب آشامیدنی، سرویس بهداشتی، رستوران و هتل وجود دارد.
جنگل النگدره
جنگل النگدره به عنوان شاخصترین پارک شمال کشور و یکی از هفت منطقه نمونه گردشگری کشور انتخاب گردیده است. این جنگل با داشتن رودخانه، چشمه و درختان زیبا و سربه فلک کشیده یکی از زیباترین نقاط گرگان است که میتواند روزی متفاوت و زیبا را برای گردشگران رقم بزند. پوشش گیاهی النگدره شامل درختان انجیلی، ممرز، لرگ، توسکا، افرا، بلوط، خرمندی و بید است. رودخانه قلاشی که از سمت جنوب تا شمال پارک امتداد دارد نیز بر زیبایی آن افزوده است. این پارک از امکانات رفاهی مناسبی برخوردار است. همچنین در دل النگدره مسیری چوبی بنام جاده سلامت ساخته شده است که مکان خوبی برای علاقمندان به پیادهروی میباشد. النگدره هم در هنگام سرسبزی و هم در رنگارنگی پاییز و حتی در زمستان نیز زیبایی کمنظیری دارد. اگر در پاییز به این جنگل سری بزنید پاییز هزار رنگی را خواهید دید که در هیچ جای دیگری مشابه آن وجود ندارد. درختان انجیلی النگدره در پاییز با هزار رنگ برگهایشان، تصاویر زیبایی را میآفرینند و دوستداران عکاسی را به خود جلب مینمایند. جنگل النگدره در بلوار ناهارخوران واقع شده است.
آبشار زیارت
آبشار زیارت در 5 کیلومتری روستای زیارت در دل جنگلهای هیرکانی قرار گرفته است. این آبشار با ارتفاعی حدود 16 متر، در مسیر یکی از شعبات فرعی خاصه رود قرار دارد. همچنین در زیر این آبشار حوضچه زیبایی پدید آمده است. این منطقه یکی از پرطرفدارترین جاذبههای گرگان برای بومیان منطقه و مسافران میباشد.
چشمه آب گرم زیارت
در روستای زیارت و در مجاورت امامزاده این روستا چشمه آب گرمی وجود دارد که اهالی آن را گرماند او و گرماب مینامند. این چشمه تنها چشمه آب گرم استان گلستان است و آب آن زلال و فاقد طعم و بوی خاصی است. در سفرنامه برخی از گردشگران خارجی از جمله کنسول انگلیس در استرآباد، وجود چشمه آب گرم گوگردی در روستای زیارت ذکر گردیده است. آب گرم زیارت دارای چهار مظهر به معنای محل پدیدار شدن آب دارد که مظهر اول زیر تخته سنگی قرار گرفته است و کتیبه کوچکی بالای آن وجود دارد که به خط عربی تاریخ 1035 بر آن حک شده است. مظهر دوم در فاصله 20 متری جنوب مظهر اول قرار گرفته است. دو مظهر دیگر نیز در فاصله 10 تا 15 متری یکدیگر واقع شدهاند. حجم آب هر چهار رشته قابل توجه است. به عقیده اهالی، آب گرم این چشمه خاصیت درمانی دارد.
آب بندان توشن
در جنوب شهرستان گرگان، در دامنه کوه، روستای زیبایی بنام توشن وجود دارد. این روستا با داشتن آب و هوایی معتدل و بدلیل قرار گرفتن در دامنه کوه و وجود منطقه جنگلی موردتوجه بسیاری از گردشگران و بومیان منطقه میباشد. در جنوب این روستا دریاچهای وجود دارد که به آب بندان توشن معروف است. این دریاچه از سه طرف به جنگل و مراتع متصل است. وجود ماهیان مختلف در این دریاچه سبب گردیده تا دریاچه توشن به محلی برای تفریحاتی نظیر ماهیگیری، کمپینگ و عکاسی تبدیل شود.
جنگل توسکستان
در جنوب شرقی گرگان و در فاصله 20 کیلومتری آن منطقه جنگلی بسیار زیبایی وجود دارد که به توسکستان مشهور است. این جنگل در دامنههای شمال شرقی البرز و در حد فاصل گرگان و شاهرود قرار گرفته است. در حدود 13 کیلومتر که از گرگان فاصله بگیرید و جاده فرعی به سمت جنوب را در پیش بگیرید، با پیش رفتن در این جاده و گذر از روستایی بنام توسکستان به منطقه جنگلی انبوهی میرسید که توسکستان نام دارد. از دل این جنگل جادهای پرپیچ و خم میگذرد که یکی از زیباترین جادههای کشور است. اطراف این جاده مملو از درختان تنومند توسکا، ارس، بلوط، ممرز و سرخدار است. از وسط این جنگل زیبا رودخانهای خروشان نیز میگذرد و بر زیبایی توسکستان افزوده است. این جنگل در هر فصلی زیباست ولی بهترین فصل سفر به توسکستان پاییز است. در این فصل درختان جنگلی لباسی رنگارنگ بر تن میکنند و مناظری رویایی را بوجود میآورند. اگر هوا ابری باشد با پیش رفتن در جاده و رسیدن به مناطق بالایی جنگل، دریای ابر کم نظیری مقابل چشمان نمایان میشود. این جنگل در پاییز و زمستان بسیار سرد است و احتمال بارش باران و برف بسیار زیاد است.
مسجد جامع
همانند بسیاری از شهرهای تاریخی کشور، در گرگان نیز میتوان به مسجد جامع این شهرستان به عنوان یکی از جاذبههای تاریخی و مذهبی اشاره کرد. بنای این مسجد زیبا متعلق به دوران سلجوقیان میباشد. فرم کلی این مسجد مربع_ مستطیل به همراه 4 ایوان و 4 شبستان است. وجود مناره آجری و کروی منحصر بفرد مسجد جامع گرگان همراه با کتیبههایی به خط کوفی نشان از قدمت طولانی آن دارد. معماری خاص بنا و نقش و نگارهای زیبای سردر و داخل مسجد گواهی بر هنرمندی استادان معمار و شکوفایی هنر و معماری در زمانهای دور در گرگان میباشد. برای بازدید از این مسجد باید به بازارچه نعلبندان واقع در خیابان امام خمینی بروید.
امامزاده نور
در کوچه و پس کوچههای بافت قدیمی گرگان که قدم بگذارید و به محله سرچشمه که بروید، بنای زیبای امامزادهای را میبینید که در بین اهالی به امامزاده نور شهرت دارد. این مقبره متعلق به یکی از نوادگان امام موسی کاظم(ع) بنام اسحاق ابن جعفر میباشد. بنای این امامزاده، آجری و 12 ضلعی است به همراه گره سازی و برجسته سازی آجری که با ظرافت بسیار در نیمه بالایی دیوارهها جلوه کم نظیری به این بنا بخشیده است. این آجرکاری های منحصر بفرد یادگاری از هنر دوره سلجوقیان است. به عقیده باستان شناسان و بر طبق کتیبهای که در گذشته بالای درب ورودی قرار داشته، بنای امامزاده نور متعلق به سال 867 هجری قمری و قرن نهم هجری است. در حیاط این امامزاده منارهای آجری نیز وجود دارد که با معماری زیبای خود پس از گذر سالها همچنان پابرجا و استوار باقی مانده است. حیاط امامزاده نور در گذشته محل دفن بزرگان و مشاهیر بوده است و قدمت برخی از سنگ قبرها به بیش از 600 سال میرسد. بالای درب ورودی مقرنس کاری آجری بسیار زیبایی وجود دارد که نشانی از هنرمندی سازندگان بنا است. دربهای این امامزاده منبت کاری شده و تاریخ ساخت بنا بر دربها حک شده است. داخل بنای امامزاده برخلاف نمای 12 ضلعی بیرونی، به شکل مربع است. داخل ضریح طلایی امامزاده، مقبرهای گچی وجود دارد که آیات قرآنی به شکل کتیبه دور مقبره به خط کوفی نوشته شده است. این مقبره درون صندوقچهای چوبی و منبت کاری شده قرار دارد. روی این صندوقچه نیز آیات سوره بقره نوشته شده است. همچنین روی این صندوقچه تاریخ 525 هجری قمری حک شده است. باتوجه به متفاوت بودن تاریخ مقبره و تاریخ ساخت بنا، باستان شناسان معتقدند که بنای امامزاده سالها بعد و در دوره سلجوقیان ساخته شده است. در چهار گوشه نمای داخلی بنا ستونهایی آجری وجود دارد. اما مهمترین بخش این بنای تاریخی، محرابی گچ کاری شده همراه با نقوش اسلیمی است که آیات قرآنی به خط کوفی با ظرافت تمام دور آن نوشته شده است. نیمه بالایی محراب مزین به نقوش اسلیمی و کندهکاریهای زیبایی است و نیمه پایینی آن نیز به سبک آجرچینی کل بنا ساخته شده است. از قدیمیترهای گرگان درمورد وجه تسمیه امامزاده نور که بپرسید، خواهند گفت که برخی از اجدادشان نوری را دیدهاند که بارها از این امامزاده به آسمان برخاسته است و به همین سبب این امامزاده را امامزاده نور نامیدهاند. بنای تاریخی امامزاده نور در سال 1321 با شماره 346 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
بازارچه نعلبندان
بازارچه سنتی گرگان که در بین اهالی به بازار نعلبندان شهرت دارد یادگاری از دوران هخامنشیان است. این بازار در بافت تاریخی گرگان قرار گرفته و یکی از مراکز پر رفت و آمد و قلب تپنده گرگان است. در این بازار انواع میوهها و سبزیجات، مرغ و ماهی، خشکبار و ... عرضه میگردد. قدم در این بازار که بگذارید عطر میوهها و سبزیجات تازه و خوش رنگ به استقبال شما میآید. از کنار عطاریها که بگذرید عطر خوش بابونه، رزماری، سدر و آویشن به مشام میرسد و گلهای دارویی رنگارنگ در پیش چشمان نمایان میشود. شلوغی و هیاهوی نعلبندان همراه با تنوع محصولات، این بازار را به یکی از نقاط موردتوجه گردشگران تبدیل کرده است.
موزه صنایع دستی
موزه صنایع دستی گرگان یا خانه امیرلطیفی در مجاورت بازارچه نعلبندان و در بافت تاریخی گرگان قرار دارد. این موزه نخستین موزه صنایع دستی استان گلستان است و تلاش میکند تا با معرفی صنایع دستی بومی منطقه سبب احیا و رونق آنها در بین دوستداران هنرهای دستی گردد. این بنا با مساحت 956 متری در دو طبقه، توسط مرحوم مهدی خان ملک در دوره قاجاریه به عنوان منزل مسکونی احداث گردیده است. در ساخت این بنا همانند سایر خانههای قدیمی از چوب، آجر و خشت استفاده شده است. خانه تاریخی امیرلطیفی شامل دوبخش شامل هسته اصلی و بخش خدماتی میباشد. در ساختمان اصلی در هر طبقه یک اتاق سه دربی و دو راه پله در مجاورت آن و سپس یک اتاق در هر سمت قرار دارد. در طبقه فوقانی نیز همین طرح اجرا شده است با این تفاوت که اتاق 3 دری به 5 دری تبدیل گردیده و فضای راهپله به اتاقها افزوده شده است. دربهای چوبی دو لنگه و و پنجرههای چوبی جلوهای خاصی به ساختمان اصلی بخشیده است. این دربها در طبقه اول دارای کتیبه و در طبقه دوم دارای هلال میباشند. در وسط حیاط حوضی به شکل مستطیل و باغچههای کوچکی در اطراف آن، زینتبخش حیاط این خانه تاریخی شده است. از ویژگیهای معماری خانه امیرلطیفی میتوان به تقارن بنا، ارتفاع مناسب بنا نسبت به ابعاد آن، تفکیک فضای اصلی خانه از بخشهای خدماتی، دیوارهای بسیار ضخیم، گچبری اتاقها، حیاط با کف آجرپوش و درب و پنجره چوبی اشاره کرد. خانه تاریخی امیرلطیفی در سال 1378 با شماره 2391 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
مدرسه عمادیه
مدرسه عمادیه یکی از قدیمیترین مدارس گرگان است که در دوره شاه سلیمان صفوی و توسط روحالله حسینی استرآبادی در سال 952 هجری قمری احداث گردیده است. مدرسه عمادیه با نامهای آقا حسین عمادیه و دروازنو نیز شناخته میشود. پلان این مدرسه مستطیل شکل و به مساحت 1550 مترمربع است و دارای حیاطی به مساحت 1000 مترمربع، 4 ایوان و حجرههایی در اضلاع میباشد. روی هریک از این ایوانها طبقه دومی به چشم میخورد که از درون حیاط پیشخوانی چوبی با نردههایی بسیار زیبا دارند و بر زیبایی مدرسه افزودهاند. از ویژگیهای مدرسه عمادیه مفروش بودن کف حیاط با سنگهای رودخانهای میباشد. در وسط حیاط مدرسه حوضی چندضلعی نیز وجود دارد. ایوان غربی مهمترین و بزرگترین ایوان و ورودی مدرسه است که دربی بزرگ و چوبی دارد. بر فراز طبقه دوم ورودی مدرسه گلدستهای چوبی وجود دارد که محلی برای اذان گفتن است. بنای مدرسه عمادیه دارای حیاط مرکزی است و حجرهها به طور قرینه و با ترتیب منظم و با شکلی یکسان دورتا دور محیط داخلی در کنار یکدیگر ساخته شده و توسط ایوانها از یکدیگر متمایز گردیدهاند. همچنین در بخش شمال، شمال غربی و جنوب حیاط خلوت ساخته شده است. قبل از درب ورودی دو سکو به منظور نشیمن و استراحت تعبیه شده است. بعد از درب اصلی نخستین چیزی که دیده میشود، ایوان زیبای شرقی است که درست روبروی ایوان غربی قرار گرفته است. در نمای داخلی مدرسه، ورودی حجرهها دارای طاقنماست و از سطح زمین در حدود نیم متر بالاتر است. این مدرسه مجموعهای از آب انبار، حمام، آرامستان و چند تکیه را در خود جای داده است. مدرسه عمادیه در سال 1378 با شماره 2465 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. برای بازدید از این مدرسه باید به محله دربنو واقع در خیابان امام خمینی بروید.
خانه تقوی
مجموعه تقوی از بناهای دوره قاجاریه است که توسط محمدتقی تقوی در مساحتی بیش از 2000 مترمربع ساخته شده است. این مجموعه دارای بیش از 10 حیاط اصلی و فرعی بوده است که هر کدام کارکردی جداگانه داشته و براساس نوع کاربری به همان نام شناخته میشدند. از آن جمله میتوان به حیاط بیرونی اول و دوم، حیاط مطبخ، حیاط سرطویله، هشتی، حیاط پشتی و ... اشاره کرد. داخل هر حیاط حوضی تعبیه شده که دسترسی ساکنان به آب را تسهیل مینمود. آب این حوضها از جویهای روباز که آب را از بیرون به داخل بنا هدایت مینمودند، تامین میشده است. ساختمان خانه تقوی به صورت دو طبقه است و کف طبقه دوم از چوب ساخته شده تا سنگینی کمتری بر سقف طبقه اول ایجاد کند. این بنا یک متر از سطح زمین بالاتر ساخته شده است و زیر آن خالی گذاشته شده تا از نفوذ رطوبت به بنا جلوگیری شود. مصالح بکار رفته در این ساختمان چوب، خشت، آجر، گچ، آهک و خاک است. ستونها اغلب از چوب سرخدار و دربها اغلب از درخت آزاد ساخته شدهاند. در برخی از قسمتهای ساختمان، آیاتی به خط نسخ و همچنین ابیاتی از شعر فارسی با خط نستعلیق روی بنا نگاشته شده و بر زیبایی بنا افزوده است. همچنین در قسمتهایی از بنا چوبهایی با نقوش اسلیمی کار شده است. در داخل حیاطها ایوانهایی طراحی شده که به مهتابی شهرت دارند. این ایوانها از تابش مستقیم نور خورشید در امان بودند و به همین سبب به انبار نمودن آذوقه اختصاص داده میشدند. در داخل یکی از حیاطهای بیرونی، جلوی نمای ورودی ساختمان در طبقه بالا، کنسولی تعبیه گردیده است که به کلاه فرنگی شهرت دارد. این ساختمان کارکردی تجاری و سیاسی داشته و محل تجمع تجار و سیاستمداران منطقه در آن زمان بوده است. از شاخصههای معماری خانه تقوی عدم وجود تقارن در معماری حیاطها و همچنین استفاده از چوب به عنوان اصلیترین مصالح بکار رفته در ساختمان خانه میباشد. اصلیترین ویژگی مجموعه تقوی، استفاده از معماری برونگرا و درونگرا به طور همزمان است. در معماری این خانه ایوان نقش موثر و مهمی داشته است و نوع ارتباط فضاهای سرپوشیده و باز و ارتباط با معابر اطراف را مشخص مینمود. خانه تقوی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
خانه باقری
خانه باقری متعلق به دوره پهلوی، یکی از بناهای شاخص در بافت تاریخی گرگان است که نمونهای ارزشمند از معماری بومی و مسکونی بشمار میرود. خانه باقری با مساحت حدود 3000 مترمربع، 7 حیاط و 42 اتاق، و قدمتی در حدود 150 سال وسیعترین و سالمترین خانه تاریخی شمال کشور است. عرصه این بنا 1950 مترمربع و زیربنای فضای سرپوشیده آن 1555 مترمربع است. حیاطهای این خانه شمال دو حیاط اندرونی، دو حیاط بیرونی، حیاط هشتی، حیاط مطبخ، حیاط سرطویله میباشد. سازنده اصلی این خانه حاج محمدرضا باقری بوده است که به همراه دو برادر کوچکترش و همسران و فرزندان در این خانه زندگی مینمودند. محمرضا باقری صاحب بازار نعلبندان نیز بوده و بدلیل توان اقتصادی بالا، نفوذ زیادی در مسایل اجتماعی و سیاسی داشته است. خانه باقری در سال 1379 با شماره 2803 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
تورنگ تپه
محوطه باستانی تورنگ تپه در شمال شرقی گرگان، در نزدیکی روستایی به همین نام و در مجاورت استخری طبیعی قرار گرفته است. قدمت این تپه باستانی به هزاره سوم پیش از میلاد بازمیگردد. نخستین کاوشهای باستان شناسی در این منطقه در دوره قاجاریه انجام گرفته است. در سال 1219 باستان شناسان اشیای ارزشمندی از طلا، نقره و برنز در این مکان کشف نمودند. گزارش این اکتشافات در مجله باستان شناسی لندن در سال 1844 منتشر گردید. از جمله اشیای کشف شده میتوان به آبخوری طلا، ظروف سنگی، ابزارهای سنگی و سلاحهای جنگی اشاره کرد. برطبق این حفاریها مشخص گردید که در تمدن تورنگ تپه صنعت کشاورزی و سفالگری رونق بسیار داشته است و همچنین این تمدن از سیستم آبیاری پیشرفتهای نیز بهره میبرده است. در دوره قاجاریه کاوشهای دیگری نیز در این منطقه صورت گرفته است از آن جمله میتوان به باستان شناس معروف فرانسوی ژاک دمورگان اشاره کرد که حفاریهای وی منجر به کشف ظروفی با نقوش برجسته، مجسمههای سنگی و خنجرهای مسی گردید. گزارش این حفاریها با عنوان ماموریت علمی در ایران در سال 1931 منتشر گردید. در سال 1310 نیز باستان شناسانی از آمریکا برای ادامه حفاری به این منطقه آمدند. حفاریها در این دوره به شکل تخصصیتر انجام گرفت و منجر به کشف سه طبقه تاریخی برای این تپه باستانی گردید. طبقه اول به عمق 6 متر و بقایایی از گورستانی متعلق به عصر آهن در آن کشف شد. درون قبرهای این گورستان اشیای ارزشمندی نظیر اشیای برنزی، ظروف سفالی و ... وجود داشت. طبقه دوم در عمق 7 تا 8 متری که آثاری پراکنده از آن بدست آمد و در نهایت طبقه سوم که در آن ظروف سفالی و مجسمههای گلی کشف گردید. تورنگ تپه یکی از مهمترین تپههای باستانی کشور است که آثاری از دورههای برنز، آهن، هخامنشیان، اشکانیان و ... در آن کشف شده است. همچنین بقایایی از دژ خشتی تورنگ تپه و بقایایی از چهارطاقی ساسانیان و همچنین آثاری از دوره اسلامی در این مکان کشف گردیده است. محوطه باستانی تورنگ تپه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
کاخ موزه
کاخ موزه گرگان یا کاخ سلطنتی گرگان نخستین کاخ موزه شمال کشور و چهارمین موزه باستان شناسی کشور است. این کاخ یکی از 12 کاخ سلطنتی خاندان پهلوی بوده که پس از مرمت به موزه تبدیل گردیده است. کاخ سلطنتی گرگان در دو طبقه و به سبک اروپایی، بدستور رضاخان در سال 1317 ساخته شده است. در طبقه همکف تندیسهایی از 30 تن از مشاهیر استان گلستان از قرن سوم تا دوره پهلوی و در طبقه فوقانی برخی از لوازم خاندان پهلوی به نمایش گذاشته شده است. این موزه بیست و چهارمین موزه کشور نیز میباشد. کاخ موزه گرگان در سال 1336 با شماره 1538 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
کاروانسرای قزلق
در اواسط جاده توسکستان در بین جنگل انبوه کاروانسرایی بنام قزلق وجود دارد. این کاروانسرا نمونهای از کاروانسراهای کوهستانی است و با سنگ، ملات، گچ و آهک در مسیر جاده قدیم گرگان به شاهرود ساخته شده است. کاروانسرای سنگی قزلق پلانی مستطیل شکل دارد و ورودی آن دارای طاقی هلالی و در جهت شمالی آن قرار گرفته است. درون این کاروانسرا حجرههایی وجود دارد که با دیوارههای سنگی از یکدیگر تفکیک گردیدهاند. درون هریک از این حجرهها فضایی به منظور روشن نمودن آتش در نظر گرفته شده است تا در فصل سرما گرمای محیط را تامین کند. این کاروانسرا بدلیل رعایت اصل تقارن و استفاده از مصالح بومی در منطقه بینظیر است. برای بازدید از قزلق باید به توسکستان بروید، تابلوهای راهنما در مسیر، مکان این کاروانسرا را نشان خواهند داد. برای رسیدن به این کاروانسرا در حدود 150 متر پیادهروی نیاز است. کاروانسرای قزلق با شماره 2903 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
اطلاعات بیشتر
با عرض پوزش، هنوز هیچ نقد و بررسی برای این اقامتگاه وجود ندارد.