بافت به دو شیوه طنابی که بصورت مارپیچ بوده و نواری شکل بافته می شود. در وحله اول متراژ هر نوار به اندازه محصول مورد نظر تولید میگردد. سپس نوارها به کمک سوزنی چوبی و الیاف نازک گیاه به هم دوخته میشود تا محصول به شکل مورد نظر در آید. محصولاتی که توسط حصیر بافی تولید میگردد مانند: ترازو، انواع سبد، ظرف نگهداری نان، سفره، آویز (وَندِه- در گذشته وسیله ای جهت نگهداری مواد غذایی در محل خنک و دور از دسترس حیوانات بود)، ظرف میوه، سینی و … . در تولید محصولات حصیری از ساقه های گیاهان مردابی (مناطق مرطوب) بنام گالی ( اِترا ) برگ های نازک برای بافت طناب و برگ های کلفت به صورت نوار گیس آنهارا می بافند
نوارهاي حاصله در کنار يکديگر قرار گرفته و بصورت سه تا زير، سه تا رو و روش دیگر به صورت 9 تایی و 18 تایی بافته میشود که به نسبت هرکدام کار برد خود را دارد . بعد از گیس بافتنی به مقدار لازم بافت را به وسیله سوزن که از جنس چوب درست شده است و نخی که از خود الیاف نازک گیاه بافته شده است به هم متصل و شکل مورد نظر کلاه، زنبیل، ظرف نگهداری گندم و سایر محصولات کشاورزی حاصل زحمات این هنرمند شریف میباشد.
آقای سید محسن سادات مزنگی با توجه به کهولت سن و مشکلات جسمی، به واسطه ذوق و علاقه ای که به هنر حصیر بافی داشته دست از تلاش بر نداشته، ابتکار و نوآوری را در کار خود دخالت داده است تا رضایت نسل های بعد را در این رشته از هنر بدست آورند، وکارهای جدید و نوبه بازا هدف عرضه نمایند. هنرمند فاخر حصیربافت با فروش این محصولات در سطح منطقه، مخارج زندگی خود را تامین میکند.
سید محسن سادات مزنگی متولد 28/5/1328 در روستای مزنگ شهرستان بندرگز در خانوادهایی کم بضاعت بهدنیا آمد. وی از سن 14 سالگی در کنار شغل خانواده که کشاورزی بود به منظور کسب در آمد و امر معاش به صنعت دستی حصیر بافی و کوب بافی نیز مشغول بود. وی این هنر- صنعت را از پدر خود آموخت. در طی سالها بافت حصیر در استان گلستان، امروزه تعداد معدودی از صنعتگران به این هنر اشتغال داشته که سادات مزنگی یکی از برجسته ترین هنرمندان این رشته در سطح استان به حساب میآیند.
اكنون وي پس از 70 سال عمر، همچنان حصیربافی را كه از هنرهای ارزشمند و صنايع دستی اين مرز و بوم ميباشد زنده نگه داشته است. استاد با بهره گیری از الیاف نازک و با کیفیت و با مهارت و در نظر داشتن ظرافت بسیار در بافت، محصولات کم نظیری را تولید مینمایند که موجبات شاخص بودنشان را در این رشته هنری فراهم آورده است و ایشان را از هم رده های خود در این زمینه تفکیک کرده است. شاخصه بافت و تولیدات آقای سادات مزنگی به ریز بودن، متراکم بودن و ظرافت بافت حصیر ایشان می باشد. وی با ظرافت هرچه تمامتر به بافت حصیری مشغولند که در بین هنرمندان این رشته کم نظیر است.
سادات مزنگی مدت 55 سال است که به این حرفه مشغول بوده و شاگردان زیادی را آموزش داده است و امروزه بسیاری از شاگردان ایشان کارگاهها ی حصیر بافی راه اندازی نموده و به تولید محصولات حصیری اشتغال دارند.
تعداد 12 نفر از هنرمندان و تولیدکنندگان حصیر که غالبا از خانمهای روستا میباشند از اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان گواهینامه آموزشی، کارت شناسایی و پروانه تولید انفرادی دریافت نموده اند.
در خصوص نوع آموزش شاگردان این رشته میتوان اینچنین گفت که در برخی از کارگاهها روش انتقال دانش و مهارت به نسل های بعدی به صورت سینه به سینه صورت میگیرد همچون کارگاه آقای سادات مزنگی به شیوه استاد شاگردی، خصوصی و رسمی در دورهای آموزشی در سه سطح مقدماتی ، پیشرفته و تکمیلی 98 – 97 تعلیم دادند که هنر آموزان این دوره ها قریب به 30 نفر می باشند.
