در واقع نامگذاری شهر مورد بحث بنام بندرگز بواسطه نزدیک بودن به روستای گز از نام ن روستا ریشه گرفته و بصورت پیش بندر روستای گز محسوب میشده است. همچنین در مورد وجه تسمیه بندرگز برخی اعتقاد دارند که با توجه به تغییرات نام آن بعلت رویش درختچه های گز در زمین های نیمه شور قسمت شمالی شهر بندر گز و قرار گرفتن شهر در کنار دریای خزر،این شهر بنام “بندر جز” معروف شد و در دوره پهلوی در سال 1316 شمسی کلمه جز که معرب گز میباشد،مجددا به گز تبدیل و از آن پس به نام بندرگز نامیده شد.

شهرستان بندرگز با آثار تاريخي و قدمت ديرينه يكي از شهرستان هاي مهم استان مي باشد.براساس نوشته هاي عارف ديهيم، شاه اسماعيل صفوي در زمان لشكركشي به سواحل جنوب شرقي درياي خزر و به هنگام مراجعت مدتي در قصبه كناره (بندرگز امروزي) اطراق نموده است. اين شهرستان در زمان زنديه مورد توجه ويژه قرار گرفته و در سال ١٢١٠ هـ.ق تأسيسات بندري در اين شهرستان احداث گرديده است. بندر گز از دوران قاجاريه با ايجاد تجارت خانه و انبارهاي بزرگ كالا توسط روس ها در زمان محمد علي شاه (١٢٦٢ ه.ق) يكي از قطب هاي مهم اقتصادي و تجاري منطقه استراباد محسوب مي شد ه است. مدتي بعد در اوايل حكومت ناصرالدين شاه با احداث يك اسكله چوبي و عامل شعب بانك استقراضي روس از يك سو به گرگان، دامغان، شاهرود، مازندران و تهران و از سوي ديگر باباكو (بادكوبه)، آستاراخان (هشترخان) روسيه ارتباط تجاري داشته است. آثار تاريخي و مذهبي مهم شهرستان بندرگز عبارتند از: جركلباد، خرابه هاي آتشكده قديمي در جنوب شرقي روستاي كهنه كلباد، مارقلعه، عروس قلعه، تپه هاي باستاني دين تپه ، تپه سنان، كافرتپه، قلعه تپه، امامزاده حبيب اله، امامزاده عليرضا، ساختمان گمرك، فانوس دريايي. مهمترين گردشگاه هاي اين شهرستان عبارتند: ساحل آرام و زيباي بندرگز و نوكنده با تأسيسات موجود، چشمه بلبل، ذخيره گاه شمشاد، جنگل باغو،چشمه قلقلي.